De onderliggende omzetgroei vertraagde van 3,5 % in 2017 naar 2,9 % in 2018. De winst steeg weliswaar naar € 9,5 miljard, maar de stijging wordt vertroebeld door de verkoop van de divisie Spreads. De operationele marge kwam echter uit op 18,4 % en dat was beter dan de marktverwachting van 17 %. Uiteindelijk moet de marge in 2020 op 20 % uitkomen.

Niet alleen is de klant prijsbewuster geworden, maar ook zijn smaak is veranderd. De consument anno 2019 kiest niet voor voorverpakt of ingeblikt verrijkt met smaak- en kleurstoffen maar voor vers, natuurlijk, duurzaam en lokaal.

Unilever heeft aanvankelijk gereageerd op deze nieuwe uitdagingen door fors in de kosten te gaan snijden. Die eenzijdige nadruk op kostenverlagingen leverde niet het gewenste resultaat en daarom ging toenmalig ceo Paul Polman op stap om kleine bedrijven over te nemen, waarvan het product veel meer aansloot bij de gewijzigde smaak van de consument. Een recent voorbeeld daarvan is de overname van de Vegetarische Slager.

Is de combinatie van kostenbesparingen en kleine acquisities voldoende om de groei er weer in te krijgen? De ceo van concurrent Beiersdorf, Stefan de Loecker, heeft een pleidooi gehouden voor meer investeringen om de disruptieve uitdagingen het hoofd te bieden. Als dat ten koste gaat van de marges, dan moet dat maar. Als Alan Jope gevoelig is voor de goede raad van zijn collega, dan zal hij in ieder geval zijn margedoelstelling van 20% in 2020 moeten loslaten.

Alsof de problemen binnen de sector nog niet groot genoeg zijn, dreigen er ook nog gevaren van buiten. In Davos kwam de sector recentelijk in het beklaagdenbankje te zitten, omdat het een enorme hoeveelheid verpakkingsmateriaal verbruikt. Milieuactivisten eisen maatregelen om de bewegingsvrijheid van de sector in te binden. Het is niet langer ondenkbaar, dat de sector bij ongewijzigd beleid in de zeer ongewenste hoek komt te staan bij van kolenmijnen en sigarettenfabrikanten. De toekomst van Unilever lijkt ongewis.

Waardering

Unilever is een waardecreërende onderneming. De huidige koers van het aandeel van € 48,45 is nagenoeg gelijk aan de door ons berekende waarde van de onderneming.

Als belegger kijken wij naar wat het management van een onderneming verdient en gaat verdienen op het vermogen dat aandeelhouders hebben ingebracht in de vorm van aandelenkapitaal en ingehouden winsten (=Rentabiliteit Eigen Vermogen). Bij Unilever zijn de cijfers fenomenaal. In de periode 1982-2017 was de gemiddeld REV per jaar 14,0%. De winstgevendheid was ook heel consistent. Er werd alleen in de jaren 2000 (REV 8,7%) en 1995 (REV 9,7%) minder dan 10% verdiend. Prognoses van de winst per aandeel voor 2018-2020 vertalen zich in een REV van 16%. Van de winst werd/wordt een belangrijk deel in de vorm van dividend uitgekeerd (laatste 15 jaar 63%).

De hoogste groei wordt verwacht in een kleine groep landen met ofwel relatief hoge geboortecijfers (vooral in Afrika) ofwel omvangrijke bevolkingen. China met nu 1,4 miljard inwoners wordt naar verwachting rond 2025 voorbijgestreefd als grootste land qua inwoners door India. De marketingstrategie van Unilever start met gegevens over de groei en spreiding van de groei van de wereldbevolking.

Bij een geprognosticeerde REV van 16,5% voor de komende jaren, een dividend pay out percentage van 63% en een disconto van 7% waarderen wij het aandeel Unilever op 47,35. Het door ons berekende toekomstige rendement (=koersappreciatie +dividend) van een belegging in Unilever bij de huidige koers bedraagt gemiddeld 6,8% per jaar. Het dividend rendement bedroeg de laatste 15 jaar gemiddeld 3,7%.